Vespa Club Groningen Menu

Ritten

Permalink:

Op 9 oktober 2021 werd de traditionele laatste rit, ook wel snertrit ge-
noemd, gehouden vanuit café Hingstman in Zeyen. Verzamelen vanaf 11

uur en vertrek rond de klok van 12.00 uur.
Deze keer had Koos van Dingen de rit uitgezet.
Even na elven kwamen Anke en ik Zeyen binnen rijden en daar waren

reeds meerdere Vespa vrienden. Bij een warme kop koffie, de tempera-
tuur was die ochtend bij de start 10 graden, kwamen de verhalen weer los.

De leden bleven tot 12 uur binnen druppelen, per scooter, auto met
aanhanger of busje.
Uiteindelijk hadden we weer een groot aantal rijders bij elkaar. Ook onze
voorzitter Marnix, verraste ons om de laatste rit bij te wonen. René
Drenthe en een aspirant lid en zelfs Jens uit Oldenburg Duitsland waren
komen opdagen.
Na een korte inleiding van Marnix, kreeg Koos het woord en vertelde in
het kort wat er die middag ging gebeuren.
Het zou een rit worden van 100 km deze keer. Het valt mij op dat de
ritten vroeger rond de 80 km waren en tegenwoordig dus iets meer.
Om even na 12 uur reden we richting Eelde, langs een andere kant van
de vliegbasis dan ik gewend was. In Geelbroek lagen grote pompoenen
langs de kant van de weg, erg mooi, maar ik kon ze niet meenemen voor
thuis.
Tijdens de rit maakte ik mij zorgen over de mentale gesteldheid van onze
ritmeester die dag. Was Koos zo depressief dat hij alleen veel hunebedden,
urnevelden en een natuurbegraafplaats aan ons liet zien.
Nee gelukkig was dit niet het geval het hoorde bij een rit die door
Drenthe ging.
Halverwege bij Eexterhalte een oud stations restaurant, hielden wij een
korte pauze . Hier lekker wat gegeten en gedronken zodat wij weer
verder konden naar het eind punt in Zeyen voor de snert.
Het viel ons allemaal wel op dat Douwe geen grote sorbet had besteld!!!!!!,
Dit alles over veel mooie smalle wegen en af en toe over de kasseien,
gelijk de wielerwedstrijd Parijs – Roubaix.
Het was oogsttijd in Drenthe en de boeren deden soms erg hun best om
ons zand in de ogen te strooien. Gelukkig was er niemand geslipt over
de rommel op de weg.
De temperatuur was inmiddels gestegen naar 18 graden, zodat de
meeste regen broeken niet meer nodig waren.
Om even naar 4 uur kwamen wij weer bij Hingstman aan.

Vervolgens hebben we ons te goed gedaan aan de snert en hebben lekker gekletst.

Een bericht in de categorie ‘Ritten’ komt hier.

  • You need to be logged in to leave a comment.

Permalink:

De tweede Vesparit van het seizoen 2014

Zaterdag 17 mei vertrok ik tegen kwart over tien onder een stralende zon naar Grijpskerk. Hier kwamen we, ten huize van Siety Somers, bij elkaar voor de tweede Vesparit van het seizoen. Toen ik tegen elven mijn scooter op de stander zette hoorde ik in de verte een bekend scootergeluid, zo te horen van een oudje. En jawel hoor daar kwam Marnix aan, die deze dag zou voorrijden. Ook Siety had het geluid gehoord en kwam de oprit op om ons te verwelkomen en te vertellen dat we achter op het terras zouden gaan zitten, want het was daar lekker uit de wind en in de zon.

Zo langzamerhand kwamen ook de andere deelnemers aan, die wel eens met dat lekkere weer wilden scooteren. Maar eerst een bakkie koffie van Siety met daarbij het welbekende saucijzenbroodje. Nou dat viel er bij een ieder goed  in. Onder het genot hiervan even lekker bijkletsen en dan is het maar zo twaalf uur, dus tijd om ons gereed te maken voor vertrek. Maar eerst vertelde onze voorrijder nog even hoe de dag er uit zou zien en waar we ongeveer langs zouden rijden. In elk geval zouden we de provincie Groningen, Friesland en Drenthe aandoen.

En dan om kwart over twaalf staan er elf scooters met hun berijders klaar om te vertrekken. Jammer dat Dick en Jenny de Roode niet mee konden. Zij waren alleen even gekomen om wat bij te kletsen en zoals vanouds wat foto’s te schieten. We zijn nog maar een paar kilometer op weg als we al stoppen bij een transformatorhuisje met daarvoor zo te zien een verroeste (?) fiets. Marnix had bij zijn inleiding hier al iets over verteld en op wikipedia lezen we het volgende.

 

Het transformatorhuisje staat in de Middenwaarden, ongeveer twee kilometer buiten Grijpskerk in de gemeente Zuidhorn. Het is een in de stijl van de Amsterdamse school gemetseld gebouwtje van twee bij twee meter en drie meter hoog. Op de dichtgespijkerde bronzen deur is een plaquette bevestigd met de tekst:

OP 26 OKTOBER 1944 WERD HET BEVOLKINGSREGISTER VAN DE GEMEENTE GRIJPSKERK HIER VERBORGEN VOOR DE BEZETTER.

Aan het gebouwtje is een bronzen fiets bevestigd.

Klaar Transformatorhokje_Bosscherweg

Na een kleine pauze rijden we verder door het Groningerland, waar veel boeren druk bezig zijn gras te maaien, hooi te schudden en hooi binnen te halen. Ja het is nu prachtig weer daarvoor. We rijden door Kommerzijl, Munnekezijl, Dokkummer Nieuwe Zijlen en Kollum naar Buitenpost. Onderweg zien we nog een grote koppel paarden lopen en wel zoveel dat ik ze in het voorbijgaan niet kon tellen. Het waren er zeker meer dan vijfentwintig. In Buitenpost was het eenvoudiger om te tellen. Daar zag ik slechts één ooievaar hoog boven op een nest. Een prachtig geheel van wit geschilderde palen. Verder gaat het nu naar Stroobos/Gerkesklooster. Hier gaan we over een grote brug over het van Starkenborghkanaal/Magrietkanaal. Onze groep was daar in tweeën gevallen en zo kon het gebeuren dat toen er een zeer groot schip aan kwam en de brug gedraaid moest worden de helft van de scooters de brug net gepasseerd was en de rest er voor moest wachten. Maar geen nood dan lassen we nu een wat langere pauze in om een broodje te eten of om wat te drinken. Djurre was volgens ons jarig of misschien wel net geboren want zijn naam stond met grote letters voor het raam van één van de huizen nabij de brug.

Na een tijdje is het tijd om de tocht voort te zetten. Even lijkt het erop dat één van de scooters startproblemen heeft. Maar na wat trappen en duwen lukt het toch weer leven in het motortje te brengen. Verder gaat de tocht door Surhuistermieden, Surhuisterveen, Frieschepalen naar Bakkeveen. De oplettende lezer heeft nu natuurlijk al begrepen dat we intussen in de provincie Friesland zijn beland. In Bakkeveen houden we een wat langere stop bij een cafétaria. De meesten nemen wat te eten zoals patat dan wel een uitsmijter. Maar er zijn ook enkelen die de grootste ijsco kochten, die er te krijgen was. Nou dat hebben ze geweten, er was bijna geen doorkomen aan. Eentje heeft zelfs het laatste restje in de prullenbak gegooid. Er is veel te zien als we daar lekker in het zonnetje op het terras zitten. Veel vakantiegangers, veel mensen op de fiets en we zien ook nog enkele MP3’s voorbij rijden.

En dan is het weer tijd om de scooters te starten. Voor tien scooters is dat geen probleem. Echter de elfde weigert hardnekkig om te starten. Het is het oudste exemplaar. Aanduwen helpt ook al niet. Dan de bil er maar af en de bougie controleren. Beetje nat, maar niet erg. Droog maken en ja hoor hij vonkt wel, maar nog steeds niet starten. Wat nu? Carburateur eraf en ja hoor geen benzine. Benzineslang eraf en ja daar wel benzine. Alles weer gemonteerd en na een paar keer trappen loopt de motor weer als vanouds. Het startsein voor het laatste deel van de tocht kan worden gegeven.

Op nu naar het eindpunt van de rit. We rijden over Waskemeer naar Haulerwijk. Dit is voor velen van ons een bekende plaats, want we waren daar al eens met de club op bezoek bij het fietsmuseum de Barrel. Vervolgens scooteren we naar Een en dan rijden we Norg binnen. In het centrum vlak bij de molen stoppen we en nemen afscheid van elkaar. De scooter met pech in Bakkeveen zet de motor niet uit want je weet maar nooit. Marnix en Siety gaan verder in noordelijke richting en de anderen rijden verder Norg in. Een tweetal slaat hier af richting Zeijen en de anderen gaan op naar Donderen. Daar aangekomen haak ik af om via Bunne en Eelde terug naar Haren te rijden terwijl de rest richting Vries rijdt.

Totaal staat er aan het eind van deze dag 130 km meer op de teller. Niet slecht voor de eerste keer rijden dit jaar vind ik. Rest mij nog Marnix te bedanken voor het organiseren van de rit en Siety voor de gastvrijheid in Grijpskerk. Chapeau!!!

 

Peter Ningen.

  • You need to be logged in to leave a comment.